Tom's Pagina

Hieronder een aantal foto's die wij genomen hebben van onze zoon Tom, die op 17 Juli 2001 geboren werd.

Hij woog bij geboorte 2950 gram en was 48 centimeter lang!Alle kleren die wij voor hem kochten waren te klein, en het werden dus poppenkleertjes...

Direkteur Tom:

Wij vonden dit zo'n leuke pose dat wij dit direkteur Tom hebben genoemd.Hij lag zo lekker dat hij vervolgens in slaap sukkelde...

   

Sleepy Tom:

een foto genomen in de tweede week

Zijn gezicht heeft nog de bekende gewennings pukkeltjes, en je kan duidelijk zien dat de indrukken nog veel energie kosten...

   

Smiling Tom:

Zo zien wij hem natuurlijk het liefst: lachend en plezier makend met Pa of Ma!

Het is heel moeilijk om een baby voluit lachend op de foto te krijgen, maar het is ons gelukt om zijn mooie glimlach vast te leggen!

   

Tom heeft Zijn eerste ZWEM DIPLOMA gehaald!

men noemt dat Guppy 1. Hij moet dan onder water kunnen,met hulp op zijn rug drijven (ze draaien zich graag om en dat moeten ze dan afleren,),naar de bodem van het bad (1 meter), Van de kant in het water laten vallen (is erg eng voor babys) om dan na een plonsje weer boven water te komen en trappelbewegingen te maken,Loopbewegingen maken in het water,op de borst met hulp een aantal rondjes draaien (hoofd boven wateer houden)

Het is voor alle twee erg leerzaam en een zeer waardevolle aanvulling op de ontwikkeling!

   

In 2003 gingen wij naar Engeland met Tom voor het Dickens festival in Rochester. Ook hij werd door het virus aangestoken.....

   
Heer Tom...    

Bestaat hij echt dan?

   

He luie donder ik help je wel een handje! (Mijn verstandelijk beperkte broer dacht ik rust even uit)

   

Speelgoed Poes Sam gaat mee uit wandelen

   

op de Film slaapkamer van Ibbeltje!, en samen spelen op de set!

   

Wat staat daar nou?

   

Tom 4 jaar.

   

Tom is onlangs met ons naar Engeland geweest.

Hieronder zijn verslag :

 

Wij vertrokken  op een Zaterdag  met een boot van Norfolk line .

Die vertrok vanuit Duinkerken.

Omdat wij nog wat tijd over hadden voor het vertrek zijn wij eerst nog even op het Belgische strand geweest. Dat was erg gezellig . Ik heb daar tunnels gemaakt.

Ook zijn wij nog even in Duinkerken in de stad geweest, waar wij heerlijke broodjes hebben gegeten. Er rijdt daar een Bus voor oudere mensen , en die ziet er heel grappig uit.!

 

Ik vond het heel spannend om met de boot te gaan . Het was er erg druk. Het lukte ons pas aan het einde om iets te eten te bemachtigen.

De witte figuurtjes op de deuren vond ik nog het mooist.

 

Toen wij aan land kwamen vertelde mijn vader mij dat ik zelf moest rijden, en dat dit in Engeland heel normaal was… Dat vond ik een eng idee, maar begreep gelijk waarom Engeland Eng… eland heet! Het bleek een grap te zijn, want wij reden aan de andere kant van de weg. Wat was dat raar zeg! Het leek net of dat ik zelf achter het stuur zat!

Ik had dit nog nooit bewust gezien.

Het was al laat toen wij aankwamen, en ik was erg blij dat ik weer voet aan Engelse bodem zette omdat het een erg lange reis was.

Pappa raakte de weg een paar keer kwijt, omdat het zo donker was op de weg.

Wij sliepen die nacht in een echte Engelse caravan, met wel drie kamers! Ik had twee bedden in mijn kamer. Wat een ruimte! Pappa’s camper was er niets bij!

Ook had ik al mijn spulletjes die ik voor de reis zelf ingepakt heb netjes op het tweede bed gelegd.

De volgende ochtend hadden wij geen eten, maar pappa had wel nog Frans brood over . Wat smaakte dat lekker zeg!

In de Supermarkt kochten wij lekker Engels eten en kinderchips .

Wij zijn toen een kijkje gaan nemen op het festival waar wij voor uitgenodigd waren.

Het was er niet zo  druk. Ik mocht er een echte Engelse politiehelm op mijn hoofd zetten.

 

Omdat onze kostuums niet helemaal kompleet waren konden wij niet mee lopen in de parade. De mensen droegen hele mooie jurken en pakken van heel lang geleden. Dat vond ik erg mooi om te zien. Jammer dat ik niet zelf mee kon lopen in kledij.  Maar ’s Avonds gingen wij nog wel naar onze afspraak . Er werden daar liedjes gezongen, mensen hielden toespraken, en pappa mocht ook wat vertellen. Ook mocht ik samen met hem een Engels lied zingen. Dat was heel spannend, want ik had al een tijdje zelf geoefend ( in de wc) .

 

Ik heb zelfs een nieuw liedje geleerd ( I am the pianoman, and i can play, what can you play? …)

De volgende dag  waren wij uitgenodigd om te eten met het hoofd van de afdeling toerisme van de gemeente. Wat hebben wij lekker gegeten! Ik at een Engelse Pie, en een Apple crunch als toetje.

 

Na nog wat winkelen  zijn wij naar de caravan gegaan. Daar heb ik nog heerlijk kunnen spelen.

De derde dag wilden pappa en mamma   naar Canterbury om de stad te bezichtigen.

Mamma had zich vergist  in het weer, en wij haalden met zijn allen een nat pak door de regen.

Gelukkig was daar nog een winkel waar ze brandweerpakken verkochten .Die zijn vast en zeker waterdicht !

 Pappa en mamma werden helemaal nat…

Omdat mijn dekbed nog gewassen moest worden gingen wij naar de wasserette .Alles draait daar rond  en rond en rond… wat een leuk gezicht is dat…

Pappa raakte in de war op de terugweg doordat er twee dorpen zijn met de zelfde naam, vlak bij elkaar. In de caravan wachtte nog een kleine verassing , omdat pappa een helikoptertje had gekocht.

 

De laatste dag zijn wij nog naar Folkstone  gegaan .Daar heb ik de Lift gezien die heen en weer gaat op .. Water!. Het water wordt er in de bovenste wagen in gepompt, om er in de onderste wagen weer uit te worden gepompt. Dat geeft een raar geluid. Ik mocht zelfs even bij de pompen kijken  waar je normaal nooit mag komen.  Wat was dat hoog zeg!

Aan boord van de boot bleek mijn brandweerpak zelfs erg nuttig, want ik liet mijn drinken vallen…. En bleef droog!

 

 

Groetjes, Tom, Pim en Sandra